lunes, 31 de octubre de 2011

Samahín


Feliz Fin de Ano
do calendario da Terra
da Antiga Europa
Que os nosos familiares que camiñan
polo outro lado retornen á nosa vida nos tres días
do antigo festival que inicia o ano.
Que as benzóns de todos os nosos ancestros
e ancestras se derramen sobre os nosos fogares
e sobre a Mai Terra.
Que o servizo do Amor sexa realizado á perfección,
e todas e todos poidamos lembrar que somos responsables
de todos os seres sentintes.
Por un mundo mellor
Por todas nosas relacións
Polas 7 próximas xeneracións
Arboreda das Fillas de Gaia os saúda.

domingo, 16 de octubre de 2011

15 O OURENSE

15 O Ourense on PhotoPeach

miércoles, 12 de octubre de 2011

Mentras non falte ningunha todo irá ben...

En la Casa Deshabitada, bajo el empuje tranquilizador de las estrellas, parece que de pronto se resuelve la pregunta de los astrónomos más osados; únicamente percibimos un pequeño matiz de la existencia porqe nuestro universo es tan sólo uno de los muchos universos que están fuera y dentro de nosotros. Y el punto ciego en que nos instalmaos en la Casa Deshabitada permite sentirlos todos simultáneamente.
En este universo soy lo que he creído ser.
En éste, lo que me han dicho que era.
En éste, lo que he llamado mi conciencia, o cuando me he puesto más grandilocuente, mi alma.
En éste veo mi cuerpo, mi instinto, mi sexo, mi sudor, mis excrementos.
Éste es un juego entre mis dolores y mis placeres.
Éste es el que he formado con las trampas de la memoria.
En este otro contemplo claramente el envejecimiento de las facciones de mi piel.
En este universo estoy ya muerto.
En este otro, sin embargo, soy inmortal y me río de mis temores infundados, cuando me creía mortal.
Este universo gigantesco, caótico, reúne todo lo que he atribuído al sueño y a su libertad incomprensible desde los otros universos.
En este universo está claro el sentido de todas las cosas.
Pero en este otro lado es absurdo.
Y éste es tan gélido que niega siquiera mi existencia.
Y este otro es tan cálido que aún debe asistir a su propio nacimiento.
En este universo yo no naceré jamás.
Este otro, en cambio es un espejo en que se reflejan todos los rostros que he tenido y todos los que podré tener.

Rafael Argullol. Visión desde el fondo del mar. Libro V: La Casa Deshabitada. Ed. Acantilado Bcn. 2010

viernes, 7 de octubre de 2011

Utopía

A utopía está no horizonte. Achégome dous pasos, ela se alónxase dous pasos. Camiñoo dez pasos e o horizonte  córrese dez pasos máis aló. ¿Para qué serve a utopía? Para eso serve: para camiñaar. 
EDUARDO GALEANO

sábado, 1 de octubre de 2011

Alma López

Our Lady 1999
 Naceu en Los Mochis, Sinaloa, México. Estudou na Universidad de California e o seu traballo foi exposto  en museos e organizacións de California, Ciudad de México, Ciudad Juárez, Nápoles, Italia e Irlanda. Polo seu traballo, activismo, e a súa web, Alma López é unha  das artistas activistas máis visibles das vanguardas chicanas feministas no país.

,
Our Lady of Controversy ©2008 Acrylic on 3' x '4' canvas
López gañou notoriedade en 2001, cando a Igrexa Católica intentou censurar a exhibición desta imaxe na exposición de Cyber ​​Arte: Encontro entre Tecnoloxía e Tradición, no Museo de Arte Popular Internacional en Santa Fe, Novo México. A controversia que durou nove  meses tivo gran importancia local, nacional e internacional, e puxo en cuestión a autonomía institucional dos museos públicos.
As súas obras abren novos camiños de interpretación da iconografía colonial mexicana.
 A serie 2004 de pinturas acrílicas, Corazon / Virxe,  sitúa os dous emblemas por excelencia do catolicismo mexicano: O Sagrado Corazón e a Virxe de Guadalupe, no contexto da vida común e da cultura popular, a través de referencias para tatuaxes e graffitis.