domingo, 26 de febrero de 2012

Marilyn

Il n'aurait fallu

 
Il n'aurait fallu
Qu'un moment de plus
Pour que la mort vienne
Mais une main nue
Alors est venue
Qui a pris la mienne

Qui donc a rendu
Leurs couleurs perdues
Aux jours aux semaines
Sa réalité
A l'immense été
Des choses humaines

Moi qui frémissais
Toujours je ne sais
De quelle colère
Deux bras ont suffi
Pour faire à ma vie
Un grand collier d'air

Rien qu'un mouvement
Ce geste en dormant
Léger qui me frôle
Un souffle posé
Moins une rosée
Contre mon épaule

Un front qui s'appuie
A moi dans la nuit
Deux grands yeux ouverts
Et tout m'a semblé
Comme un champ de blé
Dans cet univers

Un tendre jardin
Dans l'herbe où soudain
La verveine pousse
Et mon coeur défunt
Renaît au parfum
Qui fait l'ombre douce

Il n'aurait fallu
Qu'un moment de plus
Pour que la mort vienne
Mais une main nue
Alors est venue
Qui a pris la mienne

Paroles: Louis Aragon. Musique: Léo Ferré 1961 "Les chansons d'Aragon chantées par Léo Ferré" © Barclay

viernes, 27 de enero de 2012

O lume das Mulleres. Candeloria 2012


Iluminamos o lume das Mulleres polo ben de todos os seres sentintes e pola nai Terra. Velaremos este lume coma gardiás, con amor e consciencia, e renovaremos a súa forza todos os anos en cada Candeloria.
O lume das Mulleres do ano 2012 estará adicado á sandación do masculino planetario.

Adicamos este lume para que todos os homes do planeta esperten á consciencia de paz e de unidade e se poñan en marcha para sandar ao mundo.
Adicamos esta chama á sandación das imáxes arquetípicas do eterno masculino que habitan no inconsciente de cada muller. Para que as mulleres aprendamos a educar aos nenos para que sexan homes cabais e amorosos. Para a sandación das relacións entre homes e mulleres.
Ofrendamos este lume para axudar e protexer no seu camiño aos homes que xa están traballando pola Terra e a Tribu, que honran o feminino e coidan da vida. Somos conscientes de que sen vós endexamáis podería sandar o feminino planetario, gracias compañeiros.
Que esta cálida luz acompañe en toda circunstancia aos nosos fillos, pais, avós, irmáns, esposos, netos, sobriños, afillados, noivos, amantes, compañeiros, amigos…
Polas 7 próximas xeneracións.
Por todas nosas relacións.

A PLEGARIA DO LUME DAS MULLERES
(texto de Marianna García Legar)
Este  é o  lume das mulleres.
O lume que ilumina e espanta as tebras da noite e os seus perigos.
O lume que quenta ao noso pobo e sempre se ofrece como abrigo.
O lume que cociña a provisión infinda de alimento para todos os seres.
O lume que deu oriXe á palabra fogar.

Este é o lume feminino, Fillo da Madeira e neto das Fragas.
O lume da transmutación, que todo o transforma.

A súas chamas son a cabeleira de Brigid alonxando os medos co poder da súa frecha flamíxera.
A súa luz é a presenza de Nosa Señora a Candeloria derramando esperanza.
O seu lume é a fouce radiante de Mari cortando a ignorancia que sustenta as guerras.
Este lume protexe da destrucción do fogo e os seus perigos.
Este lume é a nai dos lumes da rolda do ano.

Este é o lume das mulleres.
O lume onde estamos velando polos nenos e nenas dos tempos futuros.
A chama da benzón de todas as mulleres que están abrazando ao mundo
levando amor e sanación aos seres doentes e enfermos.

Esta fogueira é a alquimia sagrada feminina iluminando á familia humana,
sandando para sempre as visións erróneas,
realizando espontáneamente e sen esforzo todos os bos propósitos.

Este é o lume onde oramos polos homes,
a outra metade da familia humana, carne da nosa carne e luz dos nosos ollos.
Para que eles poidan manifestar xunguidos a fermosa nobleza masculina
protexendo e honrando á familia humana e á Terra.

Este é o lume das mulleres.
A fogueira onde queimaron ás nosas yayas vellas e a os avós que as acompañaban.
Nas nosas linguas hoxe falan as voces ancestrais.
Polo ben dos seres ofrendamos as súas mortes, así como ofrendamos
a vida renovada que nace en cada Candeloria.

Que a súa calor sustente a vida da Tribu
que o seu poder restaure a saúde da Terra.

jueves, 5 de enero de 2012

Decisión

Cambiar o "foi" por "o que quixen ser".
Retornar a capturar o que foi: O amor ao efectúado.
Non pensala, a posteriori se explíca. A decisión se toma!

martes, 3 de enero de 2012