Non hai outro camiño máis co da morte

foto: Selina

Morto xa non necesitas morrer. Non tes nada, eres ninguén.
Nunca houbo inimigos.
Así convirtes os venenos en mel.
E o caos vivido conscientemente
abrirache as portas da liberdade.
Para que necesitarás entón a ecuanimidade de cristal?
Nen siquera un can sería quen
de comer semellante lixo.
Quen te enganou
coa crenza do ben e do mal?
Eres libre tan só do que amas e afrontas dignamente.
Por iso entra na violencia, na anguria, nos ciumes
e desaparece.
Se o teu verdadeiro poder quedou pechado
no duelo pracer-dor.
Recupera o teu honor perdido
vencendo a hidra de sete cabezas.
Morre e serás libre dos opostos
por e para sempre!

Los contadores de cuentos: Ocho puertas de un mismo jardín. Miyo